Mijn eerste dagen (26/01-31/01)

Zoals jullie misschien al deels gelezen hebben op facebook, ben ik zondag 26 januari aangekomen in Paramaribo, Suriname. Het was wel even een flinke aanpassen bij het aankomen. Mijn koffer werd namelijk gelijk aangepakt door een man en 'hielp' mij verder. Ik snapte niet wat ze allemaal zeiden, omdat ze hier vele talen spreken. Ook het lange wachten zonder enig idee werd gelijk geïntroduceerd. Bij 'thuis'komst was er nog 1 huisgenootje wakker (het was 23.30), Sandra. Zij heeft mij een beetje bijgepraat hoe het in het huis eraan toe gaat en toen zijn we beiden gaan slapen. Na een nacht vol hondengejank en muggenbeten ben ik vroeg wakker geworden.

De eerste dag;
Tjitra (mijn stagebemiddelaar/verhuurder) had een 'overlevingspakketje' voor mij achtergelaten met wat brood en drinken. Dat brood was toch wel even wennen. Het is steviger en stugger. Ook het eten is een uitdaging. Je moet namelijk sneller zijn dan de mieren. Die zitten in mum van tijd op je broodje, dus je eiwitten zijn snel op peil gehouden. Na mijn ontbijt kreeg ik een mailtje van Tjitra of ik even langs wilde komen lopen. Ze had me een routebeschrijving gegeven waarbij ik 'voor de kerk naar links' moest. Ik kon alleen nergens een kerk vinden want ik NL is een kerk een apart gebouw met kenmerkend uiterlijk. Hier is het gewoon een open rijtjes huis met wat plastic stoeltjes binnen. Vandaar dat ik het gemist had.. Gelukkig kwam er een man in een auto naar me toe en vroeg: " Jij moet naar Tjitra?". "Stap maar in, ik breng je wel". een paar meter verder stopte die en ik was er dus vlakij... Hierna kreeg ik een citytour van Diego (onze vaste taxi). De rest van de dag heb ik een beetje rustig aan gedaan.

28/01/2014:
Gelukkig heb ik deze dag wat langer uit kunnen slapen. Vandaag ben ik naar de stad gelopen (wat normaal 5-10 min fietsen is) en heb er enkele foto's gemaakt van de omgeving. Het is aanzienlijk hoevaak je nagefloten wordt op de Surinaamse manier. Ook auto's die toeteren en naar je wenken uit het raam. Of vragen of ik een foto van diegene wilde maken "Maakt van mij een foto dan dushi". "Maakt een foto dan lieverd." Om gek van te worden. 's Avonds zijn we met de huisgenoten naar de bios gegaan en hebben we bij de subway gegeten. Al zou je denken dat hier alles pittig is, hadden ze geen pittige kaas en jalapegnños. En van de 6 soorten brood hadden ze er maar 2 (waarvan 1 een soort pannenkoek). Dat maakte het niet minder lekker en daar hebben we dus heerlijk van gesmuld. De smoothies daarentegen bevatten 2 bekers suiker dus dat zijn typische smoelentrekkers... In de bioscoop hebben ze heerlijke ligstoelen die je naar achteren kan kiepen. IDEAAL dus!!

29/01/2014:
Deze dag begon met een bezoekje aan de vreemdelingendienst (daar moet je je binnen 30 dagen na aankomst melden). Volgens Tjitra zou dit zo'n 10 minuutjes duren. Echter kwamen we daar aan in een soort keuken achtig gebouwtje, stampes vol met mensen en medewerkers met uniformen en wapens... Wij ons aanmelden en vervolgens wachten... en wachten.... en wachten... en toen 1 uur en een kwartier later werden we geholpen... of terwijl je krijgt je paspoort een stempel erin en je kan weg... Na een terug ritje met Diego van 20 minuutjes waren we weer thuis en ben ik lekker weer in de hangmat gaan liggen met mijn muziek op. Na goed uitgerust te zijn ben ik even naar de bakker gefietst voor lekkere broodjes. Deze avond hebben we zelf gado gado gemaakt voor een heel weeshuis (aangezien we op 6 hadden gerekend maar met 3 aten... ) Dus we wisten gelijk wat we de volgende dag zouden eten. Deze avond heb ik ook eindelijk internet op mijn laptop gekregen door mijn lieve huisgenoot! Na het eten werden we amuseert door viool muziek van de muziekschool die dichtbij ons zit.. best gezellig! Alleen moest zij/hij nog wel even oefenen wat voor hilarische momenten zorgde.

30/01/2014:
Aangezien er 3 muggen bij mij in mijn klamboe zaten en mij goed hebben bezig gehouden heb ik verschrikkelijk geslapen. Ik werd al vroeg opgehaald door Diego (half uurtje te laat ... op zn Surinaams) om naar het ziekenhuis te gaan voor een kennismaking. Hier heb ik Tjitra ontmoet die verder met me meeliep naar binnen in het ziekenhuis. Het is echt heel bijzonder als je daar aankomt. Alle mensen wachten in de open gang (ook het ziekenhuis heeft geen ramen ofzo). De gemiddelde leeftijd die daar (hoog zwanger) zat was rond de 16 jaar oud. Dit schokte me wel een beetje. Dit komt ook door de vele hoertjes die vanuit Brazilië hier moeten 'werken'. Het eerste wat er tegen mij dan ook gezegd was is dat ik nooit met hun in discussie mag gaan, omdat het vaak niet het eerste kindje is... Ik ontmoette hier ook de hoofdzuster. Zij heeft mij alleen gezegd dat mijn werkweek van 40 uur maandag begint om 7u. Meer heeft ze niet gezegd. En dat was dan de kennismaking. Je zou denken dat je bij een kennismaking je collega's leert kennen en even over de afdeling loopt, maar hier in su is dat dus niet zo. Hier gaat alles in stapjes. Terug thuis gekomen heb ik het weer lekker rustig gehouden. Deze avond zijn er 3 Belgische meiden erbij gekomen in het huis, voor een week. Daarna trekken zij door naar het binnenland. Volgens mijn huisgenootjes die dat geweest zijn vertrekken zij dus over een week naar de hel voor 9 weeken. Dus ik wens ze succes. Het enige wat ze tot nu toe gedaan hebben is skypen en facetimen. ik denk dat ze ieder van 40 mensen hebben gehad... Het is maar wat je graag doet in su. haha. Later op die avond zijn ik en nog twee huisgenootjes uitgegaan. aangezien het uitgaan hier pas om 2u AM begint, hadden we eerst een preparty bij iemand in de achtertuin met een man of 30. Het spel "Bussen" is me dan ook snel duidelijk geworden en de sfeer zat er snel goed in. Rond een uur of 1.30 zijn we met zn allen met de taxi door gereden naar Havana Lounge. Dit is een super gave tent bovenop een gebouw waar tot 2 uur salsa muziek wordt gedraaid en daarna van alles wat. maar het blijft de heerlijke neger muziek waar iedereen dan ook helemaal op los danst. maar helaas niet alleen. Er staan gemiddeld 5 mannen rond iedere vrouw en je kan dan ook niet je kont keren tussen al die negers. Eigenlijk een heel sfeertje zoals in Dirty dancing 2. Je wordt dan ook iedere keer doorgegeven aan een andere man die dan weer door gaat naar een andere vrouw. Een hele ervaring dus!! Ik heb deze avond heel veel mensen leren kennen. Veel surinamers, taxi chauffeurs en Nederlanders. Alle namen heb ik niet kunnen verstaan, maar dat terzijde. Een ervaring om herhaald te worden dus! Rond 5.45 kwamen we thuis en zijn we lekker gaan slapen.

31/01/2014;
Chinees nieuwjaar. iedereen was dus vrij vandaag, want afgelopen dinsdag is besloten dat het vandaag een nationale feestdag is. Het is maar dat je het optijd weet... Na een gebakken eitje hebben we besloten naar het zwembad te gaan. De Belgen gingen ook ook dus dat zou wel gezellig worden. Maar na 5 min zonnen ging het weer regenen, dus we gingen maar weer naar huis. Het zwembad hier is van een hotel en niet meer van een vierkante bak met water.

En tot daar aan toe. Mijn haar begint hier al aardig in dreadlocks te zitten omdat je met onze koude douche echt niks uitgespoeld krijgt, hoe moedig je er ook onder blijft staan.

Dat was mijn weekje zo wel. Een heerlijk vakantie weekje waarin vooral rust voorkwam. Volgende week zal een week met veel indrukken zijn van het ziekenhuis en mijn excursie naar Brownsberg.

Jullie zullen van me horen!!