Mijn eerste werkweek

Wat een week.. En wat een ziekenhuis...
Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Laten we beginnen bij maandag. Mijn eerste stage dag. Ik moest mij melden op 6.45 bij Zuster Sniphout. Ik netjes om 6.40 bij haar kamertje staan na een hele zoektocht.... Was ze er niet. Geheel begrijpelijk natuurlijk hier in Su, maar toch... dus ik netjes wachten... Komt ze uiteindelijk om 8.45 aan kakken. Dus ik nog wachten want er waren nog mensen voor mij. Om 9.15 stond ik dan eindlijk op mijn afdeling te huppelen zonder doel... want ik had nog geen begeleidster. Al waren de indrukken al meer dan genoeg om je ogen uit te kijken... Ik vat de week even samen in een lijstje met opvallende dingen in het ziekenhuis, want dat is vrijwel het enige waar je op let, omdat je werkelijk niks uitvoert vergeleken met werken in de zorg in NL.
- Het ziekenhuis heeft net als ons huis en de meeste huizen hier geen ramen maar lamellen die je 'dicht' kan draaien zodat er minder wind in komt. Aangezien ik op de couveuse afdeling sta met kindjes die enorm vatbaar zijn voor infecties geen ideale omgeving dus... Alle beestjes komen dan ook gezellig binnen en mieren pletten in de couveuses is dan ook een dagelijkse bezigheid.
- Om dan toch het idee erin te houden van 'hygienisch' werken moeten de mensen hun schoenen uitdoen voordat ze binnen komen op bezoek.. Iedereen komt dus met bloten voeten op de afdeling lopen (terwijl de mensen dat vaak genoeg op straat ook doen)... aan jullie om mij het nut hiervan te vertellen, want ik snap het niet.
- de gemiddelde leeftijd van de ouders is hier 16 jaar.. En het is niet raar als het niet hun eerste kindje is.. van verschillende partners dan wel vaak.
- Wij, als verpleging, moeten een schort aan omdat je uniform jasje (waarmee je naar je werk komt fietsen) viezigheid meeneemt naar binnen. Ouders en bezoek daarentegen hebben dat 'niet nodig'...
- Watjes worden hier Toevers genoemd en een veiligheidsspeld heeft hier een naam die ik niet eens kan onthouden. Dit zorgt er dus voor dat mijn collega's denken dat ik slecht horend ben, omdat ik het 3x vraag voordat ik er iets uit kan halen wat ze van me willen... Couveuses worden bijvoorbeeld ook isolettes genoemd. En als je luier zegt denken ze dat je de katoenen luier bedoeld die zij over de wegwerpluier aan doen. (waarom ze die aandoen, geen idee..)
- Ouders moeten zelf (wegwerp)luiers en billen doekjes leveren wat ervoor zorgt dat je heel vaak zonder zit.
- De Verpleegkundige hier (hoogste niveau, aangezien ze nog met de kleurenspeldjes werken en termen als ziekenverzorgster e.d.) verdient gemiddeld 440 euro per maand...
- De werktijden zijn van 7.00-15.00 u Hier betekend dat dus dan om 7.15 iedereen ongeveer binnen druppelt (en als je om 9.30 aan komt, zegt niemand er wat van) en iedereen sprint om 14.55 naar buiten.
-Dat ze hier ongeveer met 10 man staan voor 30 kindjes is niet raar, en dat te bedenken dat je in NL met 2 mensen in de avond ploeg staat voor 12 passieve zware mensen..
- De zuster wordt echt als heilig gezien hier. je moet in je uniform fietsen en dat zorg dan ook voor hilarische verschillen met overdag in normale kleding; je wordt niet meer aangesproken met hi schatje, maar met goedemiddag zuster en je wordt niet nagefloten maar het hoofd buigt als men je aankijkt.
- alles wordt gezegd met ja zuster en dankuwel zuster e.d. ook tegen collega's.

Verder zijn we nog naar het pannenkoekenhuis geweest om lekker hollands te doen. Alleen dan wel met lekkere pittige sambal.

Ben ik nog naar een schoenenzaak bij ons om de hoek geweest van 3 verdiepingen hoog en nog niks kunnen vinden...

Het huis is van 6 mensen naar 9 mensen tot 10 mensen en weer naar 9 mensen gegaan, echt een doorvoer huisje dus... Nu weer met een volle kot gezelligheid!

Een drukke, vermoeiende maar zeer interessante week dus!

Ik laat jullie volgende week weer op de hoogte stellen!